Och wat gaat de tijd toch snel. De shutdown van de Amerika is over, het schuldenplafond is omhoog, ambtenaren moeten zich weer van de 9 tot 6 in hun bureaustoel settelen en de kinderen hier zijn volop met de voorbereidingen van Halloween bezig. Afgelopen maanden is er al weer zo veel gebeurd dat ik haast niet zou weten waar te beginnen…
Wat betreft de shutdown, wat maakt de politiek er hier een potje van! Nou nou, ze hebben een ‘overeenstemming’ gevonden, chapeau! De meeste ambtenaren hebben tijdens hun tijdelijke vakantie gewoon doorbetaald gekregen en vooral de ‘gewone’ mens was er de dupe van. Medestudenten hadden al ver van te voren gepland om begin oktober naar Washington te gaan. Vliegticket geboekt, hotelletje dat wacht en een adembenemende stad. Helaas waren al hun wilde plannen flink in de soep gelopen. Musea konden niet bezocht worden, herdenkingsbeelden (zoals die van Lincoln, World War 1 en Franklin Delano Roosevelt) waren onzichtbaar en zelfs een onschuldig bezoekje aan de National Zoo in Washington zat er niet in.
Nee, het is me opgevallen dat de mensen hier heel erg positief zijn over dé Europese aanpak. Iedere keer wanneer ik vertel over ons sociale vangnet of over onze wisselende coalities wanneer de politieke elite er niet uit kan komen, kijken ze me verwonderd aan. Het kan dus toch! Maar waarom is iedereen hier toch zo fan van Europa terwijl Amerika ‘the place to be’ lijkt te zijn? Een interessant antwoord kreeg ik van een medestudente. Zij dacht dat het kwam doordat New York een erg liberale staat is waar democraten in de meerderheid zijn. Veel mensen zijn voor de Obama Care (ook zeker een hot topic) en hebben veel andere ‘socialistische’ opvattingen. Volgens haar zouden de meningen in andere staten over Europa heel anders zijn. Amerika is en blijft het land van de big money en mensen hebben hier een bloedhekel aan staatsbemoeienis. Belasting(verhoging)en zijn uit den boze, vooral voor republikeinen. Ook stelde zij dat er hierdoor zoveel homoseksuelen op de campus rondlopen. Een liberale staat die het homohuwelijk waarborgt. Grappig hoe je politieke overtuigingen terug kunt zien op een campus.
De vakken reflecteren ook mooi de verschillen. Op dit moment volg ik volgende vakken Third world development (anthropologie), Geography of the Sub Saharan Africa (geografie), Sociology of the family (Sociologie), Adolescent development (psychologie) en English culture and writing (Engels). Een agrarisch allerlei, maar ik denk dat dat precies is waar de minoren voor zijn bedoeld.
Ik heb het nog steeds ontzettend naar mijn zin hier! De stapavondjes blijven hier mooi, en het blijft een uitdaging om als 20 jarige de alcoholwet te ontwijken. Ook de ijshockey wedstrijd van de RIT’s was indrukwekkend. Wanneer de Canadese tegenstander het veld op komt schaatsen, is het de bedoeling dat iedereen YOU SUCK! schreeuwt. En dan de agressie op het veld; de sticks vliegen je om de oren. Prachtig! Voetbalgeweld is er niets bij. Op dit moment zijn mijn ouders en vrienden er om een kijkje te nemen hoe het Amerikaanse campus leven er aan toe gaat. Ik heb ze meegenomen de campus op, naar de beruchte IB en de dininghallen. Och wat gaat de tijd toch snel! We zijn al over de helft!
Een column van Miriam van Voornveld
