Geen Sociëtas zonder commissies. Deze week vertelt de AlmanakCie hoe het met ze gaat. Dit jaar geen almanakborrel zoals anders; toch is er onder alle kommer en kwel nog een hoopgevende boodschap. Hun werk is niet voor niets geweest, alleen wat vertraagd. Tussen stapels almanakken herinnert de commissie ons er ook aan om af en toe te genieten van het natuurschoon dat de lente brengt.

Hoe gaat het met ….  AlmanakCie?

Op 14 februari was het grootste gedeelte voor ons als commissie klaar: de almanak lag bij de drukker en aan het boek zelf konden wij niks meer veranderen. Ongeveer drie en halve week later waren de almanakken klaar en konden wij ze eindelijk bewonderen. Op 22 april zou het moment zijn dat we ons harde werk met de vereniging mochten delen, we het thema eindelijk bekend mochten maken en we elkaars almanakken helemaal vol konden schrijven. Wij keken allemaal erg uit naar deze avond. Helaas ging dit niet door, de 240 almanakken staan nog steeds op een studentenkamer en ook het thema moeten we nog even geheim houden.

Op dit moment zijn wij samen met het bestuur in overleg over de verspreiding van de almanak. Via onze sociale media zullen we jullie op de hoogte houden van de verspreiding en hoe dit plaats zal vinden. We gaan ons best doen om ervoor te zorgen dat iedereen die een almanak wilt ook één krijgt!

Ondanks dat we de almanak nog niet met jullie kunnen delen, willen we jullie nog wel iets meegeven. Probeer op een gepaste manier van het lekkere weer te genieten. Buiten staat alles weer in de bloei en het zonnetje schijnt zo nu en dan ook lekker. Hoewel we natuurlijk zo veel mogelijk binnen moeten blijven, kan een anderhalve-meter-afstand-wandeling zo nu en dan ook geen kwaad.

Hou allemaal vol en vergeet niet dat we ook allemaal iets van deze situatie kunnen leren. 

Liefs,

De AlmanakCie