Writer’s block

Henkjan Boels ziet het niet zitten om nóg een stuk over corona te schrijven. Daar zijn er de laatste tijd wel genoeg van. Helaas is dit onderwerp momenteel niet uit het leven weg te denken, dus het best mogelijke voor nu is iets dat slechts aan het kronen-onderwerp grenst.

Na de boot lang te hebben afgehouden, heb ik besloten om afgelopen weekeinde toch naar mijn ouders af te reizen. Ze zijn al redelijk op leeftijd, maar na enig gezeur en gesmeek hunnerzijds en een eentonig quarantainebestaan in Groningen mijnerzijds ben ik toch overgehaald om het paasweekend met familie door te brengen. Misschien dat een change of scenery de creative juices nog enigszins op gang zou kunnen brengen, want in deze inspiratieloze tijden moeten namelijk wel essays (en een stuk voor SoAP) worden geschreven.

Aangekomen in het pittoreske Friese plaatsje waar ik getogen ben, moest ik eerst nog het gehele dorp passeren, want de ouwelui hebben aan de periferie van het dorp een huis gebouwd. Wat ik daar aantrof, was het aanzicht van een prachtig, nieuw huis dat van binnen eindelijk helemaal is ingericht, maar omringd wordt door een lap grond, die schijnbaar ooit een tuin moet worden maar nu niet meer voorstelt dan een ingezaaide moddervlakte.

Nu ik mijn writer’s block probeer te overkomen door te schrijven over eigenlijk helemaal niets, zie ik de overeenkomsten tussen dit huis met tuin en mijn brein met (zonder) inspiratie. Het huis stelt daarin mijn brein voor: best wel nieuw en hi-tech, en gevuld met genoeg cognitief meubilair dat ik heb verkregen na zo’n drie jaar studeren aan de RUG en de twintig jaren die daaraan voorafgingen. Het tuintje in mijn brein, de inspiratie dus, is echter kaal en droevig door het gebrek aan prikkels van de afgelopen maand. Er mogen dan een aantal zaadjes geplant zijn die in de kiem nieuwe ideeën voorstellen, maar in tegenstelling tot het effect dat de zon op de nieuwe flora heeft, zorgt onze dichtstbijzijnde ster bij mij louter voor de behoefte aan mibo’s en (quaran)tanning. Dus zo geschiedde.

De fotosynthese in mijn hoofd werkt blijkbaar beter als het buiten hondenweer is. Op naar volgende week, met hoop op meer regen, wind en inspiratie (en minder corona oops I did it again).

Henkjan Boels