“Ik, ik, ik” zei Kader Abdolah tijdens een lezing in het academiegebouw van de universiteit Utrecht, dat is waar de Nederlandse cultuur om draait. Het was niet dat hij dit alleen maar negatief bedoelde. Hij zei dat het juist zo mooi was dat in Nederland iedereen zijn eigen Ik mag ontwikkelen en dat hij als Oosterling nu een andere Ik had gekregen dan hij al had. Ik keek om me heen in de grote zaal, die gevuld was met allemaal jonge mensen, allemaal jonge Ikken. Lees verder OverColumn: Ik protesteer